جمع آمدن نصاری با وزیر و راز گفتن او با ایشان

هزاران نفر مسیحی‌ طرفدار او شدند و گرد او جمع شدند.

او نهفته برایشان اسرار انجیل، زناّر، و نماز را بین می‌‌کرد.

او با فصاحت در مورد افعال و گفتار حضرت عیسی (ع) صحبت می‌‌کرد.

ظاهراً وعظ کننده احکام دین مسیحیّت بود اما در باطن صفیر شکارچیانی که دم می‌‌نهند بود.

به همین دلیل بود که یاران خاص حضرت رسول (ص) از ایشان راهنمایی می‌‌خواستند در مورد حیله شیطان نفس.

زیرا چون او در اثر غرض‌های پنهانی دخیل در عبادت و خلوص نیت میشود.

نه فضل ظاهری خواهد داشت و عیب باطنی را هم پیدا نمی‌‌کنند.

حیله نفس را دقیقا می‌شناسند مانند تفاوت گل‌ از کرفس.

حذیفه که از صحابه  پیامبر بود شمه از آن را برای حسن بصری گفت و در اثر آن سخنان او نیکو شد.

به طوری که دقیق ترین صحابیان از وعظ و سخنان او حیران می‌‌شدند.

جمله مسیحیان دل‌ به او دا دند و قدرت تقلید عام خیلی‌ زیاد است.

مهر او را در دل‌ داشتند و او را جانشین حضرت عیسی (ع) می‌‌دانستند.

در باطن او مانند دجال لعنت شده بود.‌ای خدا به فریاد برس چون تو نیکو یاری کننده می‌‌باشی‌. ( دجال کسی‌ است که مردم را از دینشان گمراه می‌‌کند.)

ای خدا هزاران نوع دام و دانه است. (راه فریبکاری است.) و ما مانند مرغان حریص و گرسنه هستیم.

هر لحظه پایبند دام جدیدی هستیم اگر چه هر کداممان باز و سیمرغی باشیم.

هر لحظه ما را نجات میدهی‌ و دوباره ما بسوی دامی جدید می‌رویم.‌ای خدایی بی‌نیاز.

ما در اینجا گندم انبار می‌کنیم اما این گندم را گم می‌‌کنیم.

ما هوشیار نیستیم و نمی‌‌اندیشیم که این کاهش گندم از حیله موش است.

موش چون به انبار ما حفره زده است از این حیله‌اش انبار ما خراب شده است.

ای انسان باید اول آفت موش را بر طرف کنی‌ و سپس به فکر جمع کردن گندم باشی‌.

از احادیث نبوی گوش کن که نماز نیست مگر به حضور قلب.

اگر موش دزدی در انبار ما نیست پس نتیجه اعمال چهل ساله ما کجاست.

چرا کم کم هر عملی‌ را که روزانه با صداقت انجام می‌‌دهیم در انبار جمع نمی‌شود.

چه بسیار جرقه آ تش که از آهن جهیدن گرفت و به دل‌ اثر گذشت.

اما در تاریکی‌ دزدی پنهانی انگشت بروی ستارگان می‌گذرد.

یک به یک ستارگان را می‌‌کٔشد تا چراغی در آسمان فروزان نباشد.

وقتی‌ عنایت تو با ما باشد ما از دزد پست فطرت ترسی‌ نداریم.

اگر هزاران دام پهن کرده باشند اگر تو با ما هستی‌ غمی نیست.

ارواح هر شب از زندان تن‌ می‌‌رهند بدون اینکه محکوم چیزی باشند و یا حاکم بر چیزی.شب زندانیان از زندان خبری ندارند. شب درباریان از دولت خبری ندارند.

نه به فکر سود و زیان هستند و نه به خیال این کس و آن کس.