مرحوم جناب آقای حاج سید محمدعلی طباطبایی معروف به فانی (فیض علی) فرزند مرحوم سید اسماعیل از سادات طباطبایی زواره می باشند که نسب ایشان به امام حسن مجتبی (ع) می رسد.
خانواده ایشان از علما و فضلا و طرف وثوق اهالی شهر بوده اند. جناب آقای فانی طباطبایی در روز یکشنبه ۱۴ مهرماه ۱۲۸۵(۱۸ شعبان ۱۳۲۴) در شه زواره دیده به جهان گشودند. متاسفانه در سن هفت سالگی یتیم شدند. تا سن دوازده سالگی در شهر زواره مشغول تحصیل بودند و پس از آن برای ادامه تحصیل عازم شهر اصفهان گردیدند و تحصیلات متداوله زمان خود را گذراندند.
پس از اتمام تحصیلات مدرسه متوسطه به استخدام وزارت فرهنگ در آمدند و به تدریس دروس ریاضی، زبان فرانسه و تربییت بدنی مشغول گردیدند. ایشان از پایه گذاران و پیشکسوتان پیشاهنگی اصفهان میباشند. در طی خدمت در وزارت فرهنگ آن زمان در مدرسه حکمت که به مدیریت مرحوم جناب آقای اسدالله ایزدگشسب ( درویش ناصر علی) اداره میگردید به ادامه کار مشغول بودند. نظم، شرافت نفس، کمال، ادب و اخلاق حسنه ایشان در بین فرهنگیان و اهالی شهر اصفهان زبانزد خاص وعام بوده و همه برای ایشان احترام خاصی قائل بودند. در دوره پایانی خدمت فرهنگی به سمت ریاست اداره حساب و بازرسی اداره فرهنگ اصفهان نایل گردیدند و تا پایان خدمت در این سمت انجام وظیفه می کردند.
جناب آقای فانی طباطبایی در اول مهر ماه ۱۳۰۵ شمسی به تهران مراجعت کرده و در خدمت جناب آقای حاج شیخ عبدالله حائری (رحمت علیشاه) به شرف فقر مشرف گردیدند. پس از مجاهدات نفسانی و سیر و سلوک عرفانی در نهم ذیحجه سال ۱۳۸۸ قمری(۸ اسفند ۱۳۴۷) از طرف بندگان حضرت آقای رضا علیشاه (طاب ثراه) مأذون به اقامه نمازجماعت گردیده و در تاریخ عید فطر سال ۱۳۹۶ قمری برابر با۱مهر ماه ۱۳۵۵ شمسی از طرف معظم له مامور به راهنمایی و دستگیری سالکین وطالبین راه فقر شده و در طریقت به لقب (فیض علی) مفتخر گردیدند.
ایشان قالبأ در مجالس فقری به سکوت و مراقبه می پرداختند ومی فرمودند که اساس فقری ده چیز است که نه تای آن سکوت و دهمین کم صحبت کردن است. اخلاق حسنه و ادب ایشان منحصر به فرد بود و افراد در اولین ملاقات مجذوب وارستگی و حسن خلق ایشان می شدند. در زمان حیات ایشان و پس از آن هم مجالس فقری اصفهان به خاطر نظم و ترتیب زبانزد بزرگان سلسله و فقرا بوده است.
متأسفانه ایشان در تاریخ ۱۳ اسفند ماه سال ۱۳۶۶ شمسی (۱۳ رجب ۱۴۰۸) مطابق با سالروز میلاد حضرت علی (ع) پس از دیدار فقرای اصفهان در بعدظهرهمان روز دار فانی را وداع گفته و به سرای لاهوت و دیدار دوست شتافتند. مزار ایشان در باغ رضوان اصفهان مطاف اهل دل است. در کنار مزار ایشان شیخ بزرگوار جناب آقای علی عبد یزدان ( درویش صابر علی) به خاک سپرده شده اند.
ایشان دارای پنج فرزند ذکور به نامهای مرحوم مهندس سید محمد اسماعیل طباطبایی (در نزدیکی مزار پدر جسمانی و روحانی به خاک سپرده شده اند) دکتر سید محمد رضا طباطبایی، سید خلیل الله طباطبایی، مرحوم مهندس سید علاءالدین احمد طباطبایی و دکتر سید مجدالدین حمید طباطبایی می باشند.
نگارش شرح حال از نوه ایشان دکتر محمد طباطبایی
